OĞLUM VE BEN



OĞLUM VE BEN...

Geçen gün geldi çocuğum dünyaya, ama yetişilecek uçaklar, ödenecek faturalar vardı.
Yürümeyi ben uzaklardayken öğrendi. Bi de baktım, öğrenmiş konuşmayı.
Ve büyürken bana dedi ki: "Senin gibi olacağım baba, senin gibi olacağım!"
Geçen gün oğlum on yaşına bastı. Dedi ki: "Top için sağol baba, hadi gel oynayalım. Bana atmayı öğretir misin?" "Bugün olmaz, çok işim var!" "Sorun değil" dedi ve yürüyüp gitti. Gülümsemesi hiç sönmemişti.
Diyordu ki: "Onun gibi olacağım, evet biliyor musun onun gibi olacağım!"
Emekliyim uzun zamandır, oğlum gitti uzaklara. Geçen gün onu aradığımda dedim ki: "Sakıncası yoksa seni görmek istiyorum." "Çok iyi olurdu" dedi, "Bir de zaman bulabilsem; biliyorsun koşturup duruyorum. Ama sesini duyduğuma çok sevindim yine de."
Telefonu kapatınca anladım ki, oğlum bana benzemişti, tıpkı benim gibiydi!

Not: Bu yazı Okumaya değer hikayeler adlı sayfadan alınmıştır.

Google+ Paylaş

Hakkında poyrec

Blog yazarı hakkında kısa bir açıklama
    Blogger Yorum
    Facebook Yorum

0 yorum:

Yorum Gönder

Paylaşım hakkında düşüncelerinizi yazabilirsiniz.